Het weggooien van eten

Ik heb onlangs gemerkt dat ik zeer slecht ben in het weggooien van eten. Maar na een tijd moet je zo iets soms wel doen. Nu heb ik echter de oplossing gevonden. Met weggieten heb ik ni zo een probleem. Dus maak ik van al mijn restjes soep.

Vaak gaat het hier wel over gewone groenterestjes, en dan zien de soepen er zo een beetje uit.

Daar kwamen de groenterestjes uit een gerecht als dit:

Voor de rest heb ik niet echt foto’s hiervan, maar kan ik u wel melden dat de frisse lenteslaatje soep vest lekker was.

Herreeeeeeefst

Tis herfst, en da is mooi hier. Veel bomen hier, dus ook veel bladeren. En zoals bijna iedereen weet verkleuren bladeren in de herfst en vallen ze daarna van de bomen. Da vallen van de bomen is deze week rondom mijn huis gebeurt. Maar vorige week zondag was het hier zeer mooi.

Ik was aan dit bericht begonnen effe geleden al, maar ondertussen hangen er bijna geen bladeren meer.

Heb het ondertussen niet echt druk gehad, maar ben heel de dag aan het onwterpen, heb nog een nieuwe opdracht bijgekregen. Vindt ik wel goed, zit ergens in dezelfde richting, maar is toch anders, en nu moet ik mijn eigen tijd wat indelen.

voor de rest heb ik niet zo veel te melden. Ik heb hier nog een paar foto’s van een paar weken geleden.

 

speciaal voor mama haar verjaardag nog, een paar fotos van bloemen.

Update: wat ben ik aan het doen geweest

Het is weer al een tijdje geleden dat ik hier nog eens iets heb op gezet. Ik ben met vanalles bezig en ben ondertussen al vijf weken bezig op mijn stageplaats.

Daar begin ik eindelijk alles wat te snappen nu het duits ook beter begint te gaan. Het is niet het perfecte moment dat ik hier ben, ze zitten in een naloop van de recessie met een soort herstructurering die ik niet helemaal begrijp. Daar ben ik bezig met een nieuw concept voor meer “sustainable” caravaning. Dat is nogal een opgave, omdat er eigenlijk niet veel met de klassieke dingen te doen vallen zoals materiaalggebruik, energiegebruik en zo, zodat de verbeteringen op andere vlakken gezocht moeten worden. Maar dat is net wat ik graag doe, dus geen probleem. En ondertussen leer ik veel bij daar, vooral schetsen en ik ken ongeveer alle types van caravans en mobilhomes van binnen en van buiten.

Daarnaast ben ik ook aan het ontwerpen voor mezelf ‘s avonds. Zo ben ik aan een velomobiel aan het werken, nu ja verschillende types. Maar dat is nog top secret.

Hieronder toch een impressie van een concept dat al is afgevoerd, wegens te gewoon en te veel lijkend op iets waar de concurrentie twee welen geleden is mee afgekomen ( deze schetsen zijn een maand oud).

Ik heb ook eindelijk ook een gitaar gekocht. Een volledige klassieke gitaar met een cederen bovenblad en matte lak, interresant he. Daarvoor ben ik ook nog iets aan het ontwerpen voor het versterken, maar dat ligt wat stil, want ik zou een prototypke willen bouwen maar daar heb ik hier niet echt de materialen voor.

Daarnaast ben ik verzijld geraakt in de lokale coushsurfing-community (voor diegenen die dat niet kennen klik hier ). Heel plezant, Ik leer hier allemaal mensen kennen van over heel de wereld en mensen van duitsland die heel graag reizen en overal al zijn geweest. Vorige week hebben we een internationaal diner gehouden met eten van Maleisie Australie Duitsland Polen Belgie Venezuela en zo. Het is wel grappig dat de meeste van die mensen zeer enthousiaste wereldreizigers zijn, en dat ik niet zo’n fervent reiziger ben.

Euhm, wa nog, misschien wa prentjes. Maare die heb ik bijna niet, probleem

Oh ja. Ben aan een filmpje begonnen (na 4 scenarios te hebben geschreven waarvan er al twee zijn weggegooid)

Hier is een test van het absolute begin:

Voor de rest heb ik net ne map met foto’s gevonden die voor de volgende keer is.

Daag allemaal.

Botanische Tuin

Karlsruhe is een echte woonstad. Buiten enorm veel huizen en een grote winkelstraat is hier niet super veel te zien (het aantal cafes ligt een heel stuk lager dan in Antwerpen. Maar rondom de stad (helemaal niet zo ver weg, 100 m van de grote winkelstaat bv.) liggen er veel parken. Een ervan is het park achter het kasteel. Geweldig mooi en super groot. Aan da park zit ook nen botanische tuin die bij het kasteel hoorde vroeger, enorm sjiek. Te vergelijken met de Kruidentuin in antwerpen, maar dan 3 keer zo groot, en da is ook zo met de kaktus serre.
Dees een klein overzicht van de botanische tuin :

Van botanische tuin Karlsruhe

De volgende details vind ik enorm mooi. Dit afdak van een terras van smeedwerk is echt enorm mooi. En een tweede is de MOOISTE CONIFEER die ik tot nu toe heb gezien. Nu hoor ik u al denken (jaja, dat kan ik),:"een mooie conifeer? da bestaat niet", Nee nee, coniferen, de allomtegenwoordige haagplanten bij nieuwbouw-fermettewijken kunnen toch blijkbaar in een mooie vorm voorkomen, getuige hiervan de Onderstaande foto. Dus mama, als ge die conifeer in uwen tuin dan toch ni wilt wegdoen, trekt em dan krom, dan gaat die er misschien ook zo uitzien, en dan staat er tenminste ne mooien boom.

Van botanische tuin Karlsruhe

Van botanische tuin Karlsruhe

Voor de Rest heb ik nog wa panoramische fotos van de tuin en van de bloemen (speciaal voor mama, sorry papa, geen groenten.)en van de tuin algemeen en zo van die dingen.

Van botanische tuin Karlsruhe

Van botanische tuin Karlsruhe

Van botanische tuin Karlsruhe

DE ZOO

Ze hebben hier in Karlsruhe ook een zoo.
Opt eerste zicht zoude zeggen dat het maar zo zo is (hahahahahahahaha)
Maar eigenlijk valt ze goed mee.
Ik heb direct een Jaartabbonoment op de zoo gekocht. Da was een beetje in een opwelling, maar ja, ben ondertussen al 4 keer geweest, en zo heb ik men 19 euro der al uit gehaald. Trouwens, zo duur is da ni als ge vergelijkt met de zoo van antwerpen.
Deze zoo is qua omvang groter, maar het aantal dieren en het oppervlakte ingenomen door hen is kleiner. Ik zou zeggen den helft. Maar als ge dan ziet dat een jaarabbonoment minder kost dan een keer naar de zoo van antwerpen, dan vindt ik het wel de moeite.

Van zoo Karlsruhe

Er is een groot spullement met drie ijsberen, wa trouwens de saaiste dieren zijn die er bestaan, die doen heel den dag niks, das ook ni constructief he. Maar ja, de zeeleeuwen maken da goed, daar kan ik uren naar kijken, ni dat ik da al gedaan heb, maar aan een kwartier bijeengerekend kom ik wel.
Ze hebben wel een rare gezinssituatie, maar da maakt het er alleen boeiender op.

Van zoo Karlsruhe

Dornier museum

Der was nog een museum in friederichshafen.
Het DORNIER museum. Dornier was ne werknemer van Zeppelin, toen da de ferdinand vondt dat maar is tijd was om met vliegtuigen te beginnen. Dornier mocht dan maar beginnen met watervliegtuigen te ontwerpen en bouwen. Mooie dingen daar, Museum is echt de moeite. Is ook nog maar een paar maanden oud.
Ik heb een paar rare dingen opgemerkt in da muzeum.

Van friederichshafen 25-28 september 2009

moest et nu genen oorlog zijn geworden dan zag een lijn van watervliegtuigen er langs binnen uit zoals op bovenstaande tekening, Da zou echt fantastisch zijn geweest, maar ja, kan nog komen :P

Van friederichshafen 25-28 september 2009

Dit is het enige vrachtvliegtuig ter wereld dat vertikaal kan opstijgen. Landen weet ik eigenlijk niet of het kan, ik weet ook niet of er ooit veel zijn van gebouwd. De veiligheids-aspecten zijn echter wel een beetje genegeerd in het ontwerp vermoed ik.

Van friederichshafen 25-28 september 2009

zou deze veiligheids"deur" ook van binnenuit op dezelfde wijze kunnen worden bediend? We zullen nooit weten.
Verder heeft er volgens mij ook ne vlaming of Nederlander bij dornier gewerkt met een groot gevoel voor humor, maar geen groot gevoel voor taal. Doet geen pijn wordt niet zo vertaald, maar ja, een flauwe grap kan elke persoon die wordt aangevlogen door een vliegtuig wel apprecieren zeker.

Van friederichshafen 25-28 september 2009

Van friederichshafen 25-28 september 2009

friederichshafen

Van friederichshafen 25-28 september 2009

Ik wou ne zeppelin zien, dus ik zou ne zeppelin zien, dus ben ik naar het mekka van de zeppelin getrokken; jaja iedereen kent het. Friederichshafen.
Eigenlijk niet zo'n boeiende stad, maar ze hebben een zeppelinmaker en een zeppelinmuzeum. Wat kunt ge meer wensen.

Van friederichshafen 25-28 september 2009

Het muzeum was zeker interessant, enkel niet voor fotografen. Ook ben ik niet de mens die denkt aan fotos nemen en dergelijke. Behalve als ik een van die dingen zie.
Das nen thermometer, hoe cool kunde het maken.

Van friederichshafen 25-28 september 2009

En dan nog wa schilderijen hingen er ook, waarvan ik bovenstaande het mooiste vondt.
Voor de rest was eer ook nen bootshow en zo, waarvan ik ook veel foto's heb, maar die ga ik hier ni allemaal publiceren. En natuurlijk, voor een ding was ik gekomen, dus dat zou ik ook doen, zeppelins zien.
De zeppelins die ze hier in Friederichshafen bouwen zijn er enkel en alleen gekomen om een fonds dat Ferdinand graf zeppelin (graf is ne naam, genen tittel) had opgestart om zeppelins in friederichshafen te houden naar de stad was gegaan, en dat er teerug zeppelins moesten gebouwd worden om da fonds (veeeeel geld) bij te houden. Voor de rest ontbreekt het zeppelin NT precies aan ambitie.
Desalnietemin, heb ik ne zeppelin gezin.

Van friederichshafen 25-28 september 2009

Van friederichshafen 25-28 september 2009

De treinrit naar Karlsruhe

Ik had lekker de trein genomen als vervoersmiddel naar karlsruhe.
Niet alleen het goedkoopste, maar ook naar mijn mening de aangenaamste manier van reizen.... Enkel niet de snelste.
Mijn eerste trein deed er wat te lang over, en mijn tweede was een duitse, dus wel op tijd.
In bovenstaand filmpje kunt u mijn lotgevallen volgen op mijn treinrit, ik weet dat de tekst niet al te duidelijk is, maar probeer toch maar uzelf ervan te overtuigen dat u het verstaat, want ik heb niet zo veel zin om hier heel de uitleg te doen.
Allesinds, ik was op tijd daar, en de eerste afspraak voor een appartement (die ik om tien uur 's avond de dag daarvoor had gemaakt) leverde direct een kamer op, mijn twee-weken-aan-een-stuk-een-kamer-zoeken-plan werdt na een uur in Karlsruhe gereduceert in een Wat-nu-plan?